Mottu október?!?…

…eða moktóber?  Tjaaaa í það minnsta þá er ég með mottur á heilanum þessa dagana.

Enda er það eitthvað svo kózý og heimilislegt að hafa mottur.  Við erum reyndar búin að vera mottulaus hér í þessu húsi í ein 8 ár, þar sem húsbandið hefur statt og stöðugt neitað því að fá inn mottu.  Eitthvað að tjá sig um hundahár og leiðindi við að þrífa þær….

…en með miklum suði sannfæringarkrafti þá náði ég að sannfæra þessa elsku um að nú færi komin tími á mottu.  Að þá myndi ég halda mig á mottunni og allt það.  Við fengum okkur því Hodde frá Ikea, stærstu týpuna (sjá hér)…

…en sko, mig langaði alltaf mest í þessa hvítu með tíglunum – sem ég er búin að vera að sjá “alls staðar” undanfarin tvo ár.  Svona er maður nú móttækilegur…

…en þar sem þessi kostar um það bil eitt nýra og hálfan handlegg, og ég þarf nauðsynlega að nota mínar svoleiðis græjur – þá fór ég að leita eftir öðrum miðum mottum.  Því að það var náttúrulega komið fordæmi fyrir mottu, sem sé samþykkið og allt það.  Því var ég eins og blóðhundur á slóð. Leitileitileit…

En ég rak hins vegar upp smá gleðióp þegar ég skoðaði heimasíðuna hjá Rúmfó og sá heilan helling af nýjum mottum (sjá hér)…

…mér fannst þessi hérna frekar flott…

…og sömuleiðis þessi hér…

…en þessar fannst mér æðislegar…

…svoldið svona klassískar, en samt töff og módern af því að þær eru svona “eyddar” og smá vintage…

…þær í það minnsta heilluðu og því fór ég í leiðangur…

…og svo var mátað…

…og þessi hérna hún heillaði mig mjög…

…Stormurinn var líka mjög hrifinn, og það er mjög mikilvægt 😉

…svo var næsta mátuð…

…sem mér fannst líka töff – en það var eitthvað við hina…

…sjáið bara hvað þetta er eitthvað snautt og leitt svona mottulaust…

…og svo taaaadaaaaaa…

…það á auðvitað eftir að koma í ljós hvernig það reynist að vera með svona ljósa mottu – en hey, ég skulda minni innri pjattrófu að láta reyna á þetta…

…mottan er líka stór 2×2,9 og kostaði þessi stærð um 19þús, svo er 25% afsláttur núna og þá var hún á um 14þús…

…plús að Stormurinn var það sáttur að það var engu tauti við hann komið – hann bara vildi mottuna…

…þið sjáið bara hvað hún klæðir hann vel – svo held ég líka að hún komi vel út þegar gráa áklæðið verður sett á sófann…

…svo finnst mér þetta sérlega bjútifúlt þegar allt raðast saman…

…passar vel með brúnu litinunum í borðinu og leðurpullunum…

…með sófanum og meððí…

…og svo bara heildarsvipurinn er alveg að ganga upp finnst mér…

…mottur eru líka bara skemmtileg leið til þess að gjörbreyta rými án þess að gera mikið…

…sem er alltaf stór kostur…

…ég varð meira segja svo væmin, að ég tilkynnti vinkonu minni að hjarta mitt hefði sungið af gleði þegar ég horfði á þetta allt saman.  Sko, ég er alls ekkert dramatísk eða væmin, fjarri því 🙂

Eruð þið ekki bara sammála mér?

Valdi ég ekki þá einu réttu? ❤

ps. þætti vænt um að þið mynduð smella á like-hnappinn ef þið höfðuð gaman af póstinum!